Hırsız sırça köşkte, mazlum perişan.
Ne şöhret kaldı âlemde, ne de şan.
Arsız sultan oldu, ağlar gariban.
Hal bilmezlere deriz, edep ya Hu!
Soyuldu millet malı, hanımız harap.
Vatandaşım yaşar, binler ıstırap.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla