Hırsız sırça köşkte, mazlum perişan.
Ne şöhret kaldı âlemde, ne de şan.
Arsız sultan oldu, ağlar gariban.
Hal bilmezlere deriz, edep ya Hu!
Soyuldu millet malı, hanımız harap.
Vatandaşım yaşar, binler ıstırap.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var