Edemezsin (atışma) Şiiri - Erdala Yayla

Bırak bundan sonra boşa uğraşma,
Kırılan kalbimi hoş edemezsin.
Belki de bir nebze solarım amma,
Sen benim Ömrümü kış edemezsin...Erdal

Ayak'lar, ayağı arar bulur da;
Bir türlü ayağı baş edemezsin
Mümkündür, taşlardan toprak olur da;
Vallahi toprağı taş edemezsin...Niyazi

Bire tam diyorlar buçuğa yarı,
Sanmaki ağlarım ben zarı-zarı
Kurudu akmıyor gözüm pınarı,
Kuruyan gözümü yaş edemezsin...Erdal

Tek yönlü bakarsak, hakikat sözün,
Belli ki sevdadan çok çekmiş özün,
Kurumuş olsa da kirpiğin, gözün;
İçindeki seli tuş edemezsin...Niyazi

Hemen bana kızma dur dinle hele,
Er odur ki kadir kıymetin bile
Gözdür bu elbette kayar güzele,
Güzel bakan gözü şaş edemezsin...Erdal

Yolu belirlermiş öndeki teker,
Katranı ezsen de olmazmış şeker,
Cinsini sevdiğim! cinsine çeker;
Bozulmuş sirkeyi aş edemezsin...Niyazi

Melhem olup yaram sarsan nafile
Halimi hatrımı sorsan nafile,
Yakalarım diye yorsan nafile,
Kafese koyupta kuş edemezsin...Erdal

İçimdeki sıla özlemi bitmez,
Bir yangın ki, yanar dumanı tütmez,
Sarayda, villada olsan kâr etmez;
Şu zalım gurbeti Muş edemezsin...Niyazi

Erdal'ın öğüdü gönlünce yaşa,
Aldırma bahara, aldırma kışa,
Yeter be şansını zorlama boşa,
Yek gelir hep zarın, şeş edemezsin...Erdal

Niyazi der; benziyorsun Güneş'e,
Halam oğlu, haram değdirme dişe,
Bülbül, güle konar; karga da leşe;
Çakalı, bozkurt'a eş edemezsin...Niyazi