Edebsiz Âdem’in olmaz îmânı,
İçinde dopdolu, şekk ü gümânı.
Hayâsız olanın yanına varma,
Kulak tutup işit, işbu beyânı.
Amelsiz uş âlim, bil âlim olmaz,
Ana la’net idin, yoktur ziyânı.
Odur şeytân, ana la’net hemîşe,
Kimin kim da’vâsı var, bî-maânî.
Vîrânîyim, Şâh’a gerçek gulâmım,
O virmiştir, benim ismim Vîrânî.
Kayıt Tarihi : 14.10.2016 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!