Edebiyatçı Ne Bilir

İnsanlar saklamak istedikleri şeyleri
Saklamak istemedikleri sözlerinin ve dişlerinin arasına,
Sürçen dilin arkasına,
Popüler bir sözcüğün köküne diker, saklar.

Devrikliğinden cümlenin, romantizm ve fantezi,
Başladığı yerden konunun, nerede tam olarak bittiği...
Bağdaşmayan ek bilgilerin içine nasıl girdiği
Mecazlarla çalkalanmasından kestirilir.

Kısa cümlelerden ve cevaplardan ilgiyi,
Kabul edilen yanlışlardan sevgiyi,
Ortak bir yerde buluşmaktan dengeyi anlar.
İkinci parçası tamamlanmış cümleden sezgiyi,

Kültür şakalarını, ayırıcı dilden hicvi hassasiyetleri,
Dini veya liberal fikirleri, veya'daki siyasetleri
Kişinin tonlayıp soruya çevirdiği cevaplardan anlar.
Harfin titreyişinden heyecan, hecenin bitişinden memleketi

Seçilen kelimelerin çağdaşlığından yaşını anlar.
İsteme biçiminden ahlakı,
Cümlelerin yormayan uzunluğundan bilgiyi ve kültürü,
Fonetiğinden atalarının kıtalarını,

Öksürüşünden de hasta olduğunu anlar!
E' onu kendisi de fark etmez mi insanın?
Zaten Edebiyatçı nereden anlasın,
Her şeyi nereden bilsin(!)