EDEBİ Sür YÜZÜNE Şiiri - Ramazan Kılıç

Yollara döküldüler,
Nikahsız öpüldüler,
Hani gonca güldüler,
Mecnun aşık olurdu.

O kadar çapkınlar ki
Çapkınlık vurmaz yüze,
Kırk yıllık evli gibi,
Otururlar diz dize.

Edepsizce gezilir,
İstasyonda, durakta,
Ana çocuk gezdirir,
Hadi beni bırak ta...

Yaradan dört duvarı,
Gizle diye yaratmış,
Ortaya serilerek,
Dört ayaklı aratmış.

Öyle zaman oldu ki
Çoluk çocuk gezilmez,
Edep öyle deniz ki,
Ar hayasız yüzülmez,

Ar damarı çatlamış,
Soysuzu örnek alır,
Edebi ters katlamış,
Ne ar ne haya kalır.

Aşklar birbir yok oldu,
İlahi güzellik yok,
Edebi sür yüzüne,
Firari güvenlik yok...

Ramazan kül başına,
Böyle medeniyetin,
Dünya dönmüş boşuna,
Hem öksüzüz, hem yetim...

12 06 20013