Edeb Ve Haya Şiiri - Ünal Çağabey

Elimde olsa keser atarım nefsimi
Lakin elimde değil ki alamıyorum kendimi
Gece gündüz sarar beni bırakmaz bir yere
Zulmeder ruhuma başsız bırakır her yere
Kesik başla dolaşırım gecenin ayazında
Dünya nede güzelmiş olmayan gözün kozasında
Arı bal ile düşer yolumun terkisine
Arayıp durur beni ilacın terfisine
Yok olsam da kesik başla gölgemin iziyle
Lakin izden ziyade kalanlar onun izniyle
Gelip bulur beni küçük arı kocaman dünyada
Ve buna derler tesadüf olmuştur rüyada
Halbuki bilmezler bir hakikatin sancısı
Varolduğundan beri budur beşerin en büyük acısı
İnanmaz bazıları vadisinde yürüdükleri sahiplerine
Bir çocuk gibi akşamı unutup akşam dönerler inlerine
Vakit tamam olup dönüş yoluna girdiler mi
Gözler yere düşer bir de kendilerini gördüler mi
Anlamak istemezler olmaz böyle lal’ı lisan
Halbuki kendisinde mevcuttu her şey ve de zevki pürneşan
O günü hatırlatıp ebedi öğrendiklerinde
Sonsuz gerçekler kalmıştır artık önlerinde
Eyvah derler şair bize doğruyu söylemiş
Edep ve hayadan gerçekten bahsetmiş
Aldandık biz yalanın suyuna,girdik onun koynuna
Mahvettik kendimizi geldik şeytanın oyununa
Şimdi gel de kurtar bizi ey şefaatin bereketi
Beklemekteyiz her gün ve gece her türlü icazeti
Bekliyoruz üzerinden geçse de nice yıllar
Kıyamet gelmeden gel de bizi kurtar..

Ünal Çağabey
18/12/2008 Ş.urfa

'