Ah Jack, beaux yeaux..
Gözlerini gölgeleyen kirpikler..
Elinde bir papatya nasıl da mutlusun
Kırlar seninmişçesine uzanmış..
Saçlarının dalgasında boğuluyorum
Ev olmak da zor olsa gerek
Dört pencereden bakabilmek..
İçini saklayabilmek yabancılardan
Hele ki pencerelerin kırıldıysa ikisi, üçü
Soğuk da sızıyordur artık
Kelimeleri kovup kalemimden yerleşmelisin mısralara
Dizeleri kağıtta değil gözlerimde görmelisin
Oysa ne zor imgeleri hükmüne vermek
Ve de tüm benliğiyle seni gözler önüne sermek
Hiçbir şairin eskimiş sözlerinde olmamalı ismin
Aklında kim veya neyin olduğunu bilmiyorum
Eğer bilseydim kendi vicdanımda
İzini sürmeksizin seni terk ederdim.
Soğuyan bakışlarının ardında titriyorum
Uzaktan öyle bitap ki bendin
İnsanlardan çekinmesem gelip,
Dün akşam gri şehirde yağmurlar yağdı, seni görmedim
Yalnız güneşli havalarda açan bir çiçeksin sen
Yağmur döker yapraklarını, özenle sulanmalıdır toprakların
Bükersin boynunu usulca -Kimseyi böyle görmedim-
Dün akşam bombalar yağsa görebilir miydim seni?
Gözlerinden düşerdi gürültülü bir jet kırık kanatlarıyla
En fazla ne kadar sevebilirsin?
İşte o kadar sev bugün beni
Bayırlarda papatya aradım yoktun
Maşrapayla sulananlardan değilsin belli
Kana kana yağmur suyunu içişinden
Bana benden başka yol olmalı
Gür çıkmıyor sesim, parmaklarım
Titrek birer saz teli
Gölgem gölgeme sığınıyor
Uykum dört kanatlı bir kuş gibi
Anlatırdın
Boyunu aşan başakların arasında koşuşturmanı
Bu da senin çığlığın mı?
Kalbinin sesini kulaklarında duyuyorsan hala
Ben ölmedim
Bir eski plakta unutuldu yüzün
Solmuş güllerde aradım rengini
Ağzından söylenmemiş türküleri dinledim
Sen yürüdün ben uçmaya yordum
Türlü hayallerle süsledim hevesle yoğurdum
Yine de son kez el salladın bana
Bizim kanlı çanaklarımız vardı seninle
Yaş tahta rengindeydiler
Güneş vurunca kısılır belli belirsiz de parlarlardı
Bir çifti ıslansa diğeri kuru kalmazdı
Kuraklık olacak diyorlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!