Yüzyıllar öncesinin sürüp gelen öyküsünü
Yazmaya durdu kalem.
Ece; zaman denizinin kıyısına oturup
Daldırdı elini titredi su, dalgalar titredi,
Eksenlerin yayılışıyla gitti ilk başlangıca,
Korkuların,acıların yüklenmemişkenki anına.
Saçlarının her teline bağladı yılları.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
