Ecel şerbetini içip gidiyor

Bu dünyanın sonu yok gardaşım yok,
Sebep sorma ölümün sebebi çok.
İnsanoğlu işte görüyorsun bak,
Öteki haneye göçüp gidiyor.

Büyürse çocuk ayrılır memeden,
Düşünmek lazım yemeği yemeden.
Blr gün insan genç ihtiyar demeden,
Ecel şerbetini İçip gidiyor.

Gönül gözü ile bir mekan seçip,
Kuyruklu yıldız gibi ışık saçıp.
Yedi gök perdesine kanat açıp,
İnsan kuş misali uçup gidiyor.

İbretle bakıp ar etmek lazım ar,
Zengin olmak ölüme etmiyor kar.
İnsan hayatının ne önemi var?
Hayat saat gibi geçip gidiyor.

Yusuf gibi garez güder miydi hiç?
Hayatını heder eder miydi hiç?
İnan güzel olsa gider miydi hiç?
Dûnyayı bırakıp kaçıp gidiyor,