ECEL GELİNCE
Azrail kapıya gelmişse
İşlerim var diyemezsin
Dünyada rızkın bitmişse
Tek bir lokma yiyemezsin
Önce ayakların soğur
Ahiret yerini görür
Yaşamazsan ne bilirsin
Şahadeti diyemezsin
Namaz oruç bilmez isen
Zekâtını vermez isen
Helal haram sormaz isen
Canı kolay veremezsin
Ehli takva mümin isen
Kurana sen uymuş isen
Sünnetleri sevmiş isen
Can acısını duymazsın
Ruhun görür gözün bakmaz
Elin kolun artık kalkmaz
Can dediğin kolay çıkmaz
Ben ölemem diyemezsin
Ilık su ile yıkarlar
İbret gözüyle bakarlar
Beyaz kefene sararlar
Bunu giymem diyemezsin
Musallaya konur naşın
Gelir dostun arkadaşın
Saçlarını yolar eşin
Sen ağlama diyemezsin.
Saf tutar namaz kılarlar
Bağışlanmanı dilerler
Nasıldı diye sorarlar
Affet ya rab diyemezsin
Hele kabir i hiç sorma
Yatırırlar sağ yanına
Taşlar batsa da böğrüne
Ben yatamam diyemezsin
Şimdi münkir nekir gelir
Rabbin kim dinin ne denir
Çok azametli görünür
Korkar cevap veremezsin
Cevabını veremezsen
Kitabını bilemezsen
Rabbim Allah diyemezsen
Kabir dardır sığamazsın
Yasin Amme Tebareke
Okumuşsan gündüz gece
Yoldaş olur her bir sure
Orda yalnız kalmazsın
Münafığın yeri nardır
Müminlerin kabri nurdur
Kendini cennette sanır
Zaman geçer bilemezsin
Ömer Göktan çok kaygılı
Acep ne olacak hali
Rabbim affetmezse seni
Ben kurtuldum diyemezsin.
Kayıt Tarihi : 23.7.2010 14:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!