Ecel Değirmeni Şiiri - Arda Ege Ünler

düşüncelerinde dönen değirmenlerin gölgesinde
bir köşe de düşer mi bana, sanırsam bulamam
öyle rüzgarlar eser ki akşamların yörüngesinde
kapılıp gidersin uzaklara, rüyalarında olamam

devam ettikçe dönmeye ufuktaki değirmenler
kanadı kırık bir kuş olur, boşluğuna düşerim
her an dibinde bittikçe ellerini hissedenler
tuzlu bir gözyaşı olur, kirpiklerine düşerim

masandaki mum olsam.. düşüncesi bile hayali
her gece rehberlik etsem ellere kapılışlarına
yansam, aksam, çoğalsam gözyaşların misali
bir av gibi donakalsam, yârine bakışlarına

ah o bakışlarında var mıyımdır, sanmam; ki
ne değirmenler döner, ne de gölgen yanıma
kazınmış mıdır aklına, o anlar, dün akşamki..
dün akşamki o anların zehri bulaştı kanıma!

istemem mumun olmak, hayali bile ölümlü
sensiz geçen gecelerde bilmem ki neylerim
sabah ezanını bekleyen düşlerim hükümlü
ölerek yaşamaktansa cehennemi yeğlerim