Hayat iki seçenek arasında kalmak gibi birşey. İkisi de birbirinden beter. Bir taraf uçurum, diğer taraf çıkmaz sokak. Ya bile bile uçuruma gideceksin. Ya da sonunu getirecek bir sokağa.
Zamanla geçer demişlerdi. Ama zaman geçmeyen acıların bile ilacı olmamışken, benim ilacım nasıl olacaktı. Bana lazım olan sendin. Çünkü benim ilacım da zamanımda sensin..
Açtığın yaralar bez parçalarıyla sarılacak olsa sana bırakmazdım, ben sarardım.
İnsanlar yalnızlıktan yakınıyor ama doğru yolu bulabilmek için yalnız kalmak gerek.
Hayat beni bir şişenin içine hapsetti resmen çıkmaya çalıştım ama çıkamıyorum, nefes de alamıyorum. Boğuluyorum, kendi nefesimle boğuluyorum. Insan kendini de öldürebiliyormuş meğer..




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!