Birgün dediler ki dünyaya dogdun uyandin
Sevgiye doldun toprak bir evin cilpiler yanip tutusan tandir kiyisinda
Yükünü dagda derede seninle gezip bir anneyi yorulmus sevgili kadar
Koynun cebin baba ocaginin güvenli ellerini tutarak
Acligi yoklugu en yakininda bile olsa hasretiyle yenip üstesinden geldigin
Sana yüreginden koparcasina ismini cagirirken bile
En cok evin diregi denen kavrama derinlik kattigin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta