Ayrılık hicranı yaktı sinemi
Bırakma beni ey sevgili....
Seni sensiz yaşamak
Çok acı versede ey sevgili
Beraberlik bitirirmiş her şeyi.....
ben senden ne bekledim
beklediğim çok şeymiydi
biz olup düşünen bir kalp
sevgiyle bakan bir çift göz
içten gelen samimi bir söz
olmadı
Sonbaharın hüzünü düştü gönlüme
Bulutlar gibi yoğunum buğün
Yarin hayali düştü gönlüme
Yağmurlar gibi yağarım buğün
Kurumuş bir dal gibiyim
önce insan ayrılır ana rahminden
dünya denen meçhüle,açılır gözleri
perde perde,seyreder alemi burası nere!
yolculuk başlar ağlama sesleriyle
insanlar sevinse de,üzülse de
okyanusa açılmış birkere gemi
Ölümü temenni eden var mı bilmem içinizde
Ölüm kurtuluş gibi görünür önce dertten kederden
Dünyanın bin bir türlü gailelerinden
Fakat geri dönüşü olmayan bir yolculuktur
Telafisi yoktur özür kabul edilmez
Ölüm ruhun mekan değiştirmesi
vucudumuz etten ve kandan
ruhumuz üflenmiş yüce mevladan
vucudumuzda dolaşır nefis ve şeytan
ruhumuzda dolaşsın yüce yezdan
Mavi ile yeşilin harmanlandığı
Deniz ile ormanın kaynaştığı
Denizden gelen yelin ormanda harlandığı
Küçük şirin köy ESENKÖY
İnsanları samimi içten sevecen
Nefisler olmuş efendi ruhlar köle
Ruhun kurtuluşu sabır ve çile
Yüklenmişiz emaneti bile bile
Emaneti tertemiz yerine ulaştır ya RAB
Öyle bir çağdayız ki helal haram hak getire
yazamadım sana olan ilgimi
seninleyim fakat uzaklarda
nefesin kokun suretin yanımda
seninle sensiz yaşamak beklemek
çok zordu inan ki zordu bana
kader böyle istemişti belkide
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!