uzak bir şehirde ağlasam sana
uzak bir şehre gitsem bugün
uzak bir şehirden mektuplar atsam sana
sen uzak olsan sevdan uzak olsa
aşk koksa yaşadığım şehir
aşk kadınıyım ben ruhum aşkla doyar
her mevsim gel
çiçekler açınca dağlarda
yağınca yağmurlar
esince rüzgar
çıkınca fırtına
üşüyünce tenim çık gel işte...
of koklamalıyım seni bugün
sana dokunmalıyım
bugün içimde olmalısın yar
bugün seni istiyorum yanımda
içmek sarhos olmak askınla
saraba gözlerinde bogulmak istiyorum
aktı gözlerimdem yaşlar
haberin olmadı
zamam ilerledikçe
kestim ümidimi
kendimle konuştum da seninle konusamadım
cok sey var dı aslında anlatmak istediğm
kim derdi ki yeniden seveceksin
karanlık odalarda yine yas tutacaksın
aglayıp gönlüne isyan edeceksin
iste yine aynı yerdesin sevdam
kıymet bilen yok
nasılda eskimiş sevdalar
sende anlamıyorsan beni
atmalıyım kendimi kayıp şehirlere
yok olmalıyım hatırlamamalıyım adımı bile
sende anlamıyorsan beni
ağlamalıyım yüreğimi acıta acıta
anlamı yok ki gülümsemenin
geceyi de içiyorsun biliyorum
biliyorum yüreğinde fırtınalar
yudumluyorsun rakını agzında gecmişten kalma öglesine eski bir türkü
gözlerinle değil yüreğinle ağlıyorsun
bu gece sen babana ağlıyorsun
kızmıyorsun yaptığı hatalara artık
şimdi seni bütün sınırların dısında bekliyorum
taptıklarımdan daha öte
şimdi sesinle sevişmek ister gibi bekliyorum
saatler gectikce caresizliğin ne demek oldugunu daha iyi anlıyorum
adresin yok sesin yok sen yoksun
bütün adresler kapalı
saatler geçiyor sensiz
günler
ne kadar da yavaş ilerliyor
zaman mı benim içimde ben mi zamanın
kulağımda yanlızca sesin
yorgun yüreğim ellerim kalbimden uzak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!