acılar denizi
ruhuma sahip çıktı
yanlızlığım senden geldi
karanlıktı odalar sisli
göz yaşları vardı
senden kalan
gecelerin sessizliğinde
yokluğunu sayıkladım her an
acılarımın tarifi yok
gelsende bos gelmesende
ağlamaktan tanıyamıyorum gözlerimi
giderken bıraktığın herşeyi yok ettim bir bir
ince bir sitem kalbimde
alıp gidiyorum kalbimi senden
verebileceklerin daha fazlayken
hep aldın benden
artık söylenecek bir şey kalmadı
senden bende bir şeyler istedim
senden geldi ya hasret cekerim elbet
senden geldi ya hüzün ağlarım elbet
senden geldi ya ayrılık ben bu acıyı da yüreğime katarım
kanatırım da kendimi sana kıyamam elbet
zamanın içinde bir sen bir ben kalmısız
acıyada tatlıyada beraber gülmüşüz
gel bu gece
iki tek atalım
hazırladım ben masayı içelim güzelleşelim
her sey hazır
seni bekliyorum
gülümsüyorum masada bir de sen olsan
kimden sorayım seni kime gideyim
bu yaralı kalbimi kimlere dindirteyim
anlamazlar incitirler beni
kime sorayım seni kime gideyim
yastayım aylardır kapım calmadı
senide benide soran olmadı
evet herşeye inat devam ediyorum yaşamaya
gülümsemeye karanlığa
herşey istediğn gibi
perişan değilim ardından ağıtlar yakmadım
boğulmadım nefessiz kalmadım denizin dibindeymiş gibi
bugün sabah kalkıp evet dedim yaşanası bir gün
senden sonra korkuyorum gök gürültüsünden
korkuyorum her sesten
senden sonra gözlerim dalıyor uzaklara
ne düşündüğümü ben bile bilmiyorum
senden sonra bir ben var mıyım
yaşar mıyım yeniden kendime sormuyorum
her sey istediği olmuyormus insanın
saatler alhine işliyormus
hayat sen benden güzel yüzünü sakladın ama ben senden güzel yüzümü esirgemiyeceğim
her getirdiğin karanlıkta aydınlığımla güneşin olacağım
her sevgisizliğine sevdamla yanıt vereceğim
daha cok seveceğim seni göreceksin
zaman gecer oldu gözlerinde
eksildim en uzak sözlerinde
sözlerin öylesine sessiz
bu sessizliğin tarifi yok
ellerin yabancı bana
dokunsan bir dokunsan ben olmayacagım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!