Düşün ki öğrencisin,
Sınavların berbat, sevgilin terketmiş,
Ailenle aran bozuk,
Cebindeyse yok bir onluk,
Arkadaşlarınla da ilişkin kopuk.
Ve sen akşam yatarken
Susuyoruz,
Oturmuşuz ikimiz.
Susuyoruz.
Sen, ben, senin yalnızlığın
Ve benimki
Birbirine yetmeyen
Susuyoruz,
Oturmuşuz ikimiz.
Susuyoruz.
Sen, ben, senin yalnızlığın
Ve benimki
Birbirine yetmeyen
Kalk!
Yeni gün seni bekliyor.
Dün seni çoktan bırakmış
Sen de artık onu bırak!
Gel, bugün sana muhtaç,
Sen bugüne...
Yaşadığım günüme şükür,
İçime çektiğim nefese şükür.
Yediğim yemeğe,kokladığım çiçeğe
Gördüğüm güzele,duyduğum hislere şükür.
Sana rastladığıma
Hüznüm boyumu aştığında,
Alırım bir çiçeği elime, koklarım.
Ağaçlara, sokaklara, insanlara bakar,
Dünyanın ne yaşanası olduğunu,
Hüznün yanında sevinçlerle de döndüğünü
Anlarım
Umudumun rengi mavi
Denizler kadar.
Umudumun adı arkası yok
Dağlar kadar,
Gökyüzü kadar.
Ne içtiğim çayın acılığı
Ne televizyon saçmalığı
Ne de kestiğim parmağım
Ne gökyüzü maviliğini saklamış bulutlar
Ne de yarin anısı
Engel değil sevincime
Denizdeyim hem de Akdeniz'de
Akşamdan kalan yorgunluğum
Engel değil
Masmavi sulara girmeme
O sular ki sığ, sıcak tüm zevkimi alır
O sular ki tuzlu, midemi bulandırır.
Ne gözlerni hatırlayıp
Ne sözlrini tekrarlayıp
Ne de anıları saklayıp
Yanıyorum.
Esirgediğin bakışları
Gözlerimle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!