Hüznümün aynasıdır gözlerim
Tıpkı sevincimin olduğu gibi
Nefretimin ve öfkemin de...
Ama en çok en çok sen görün içlerinde
(8/4/96)
İnsanlıkta üstüme yok:
Çiçekleri koklamakta,
Çimen üstünde uzanırken
Gökyüzüyle fısıldaşmakta,
Güzel bir hüznün tam ortasında
Bir şarkı mırıldanıp gülümsemekte,
bir ada yakında
ne guzel...
korkuyorum ama bir o kadarda istiyorum
icimde heyecan ve yalnizim
kecilerinin coklugu,
Kendi türkümü söylemek istiyorum
Hem herkesin bildiği
Hem kimsenin bilmediği yerlerde
Kendi ayaklarımla geçmek istiyorum
Hayat köprüsünü
Elimden tutan olmasın
Sessizliğin çığlığında
Ve yenigünümün batımında
Seni bulurum.
Sonra alırım seni,
Karanlığın ışığına,
Yolların başına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!