Ebru’nun Efendisi Şiiri - Mehmet Akif Ti ...

-Mustafa Düzgünman’a-

Sultanahmet’te yan yana atölyeler
Bir köşe hat köşesi bir köşe cilt köşesi
ortada suyu kurumuş havuz başında halı kilim muhabbeti
Konu tabii ki ebru
Komşudan komşuya üzüm yaldızlı bardakta sunulur pembe çilek şerbeti

Bin bir çeşit ebru buraya uğradı gitti
kimi zaman zırnık sarısı kimi zaman çivit mavisi

Kitre ödsüz olmaz ki
hara toprağında bekletilirmiş sığır ödü şişesi
Kumlu ebru yapmak için kitreye kalkan balığı ödü atılır
her ne kadar parmakta ise hüner tabi ki her işi olduran Hüda’dır

Ebrunun keyfi geldi mi her yere tutunurmuş
Yüz ebru alındıktan sonra kitre kıvama gelir
altı yüze kadar çıkarmış
Her işe başlarken ve bitirirken sanatçı dikkat eder
yeni tekne önünde mahcup olmamak için
kırk bir yasin okutup adak dilermiş

Tekneden alınan eser çıtalarda kurutulup preste düzeltilir
taraklı ebru yapılırken iğneler tek tek eğelenirmiş
ucu pürüzlü olmamasına parmak uçları ile bakılır
ve alın teri ile yüzeyi perdahlanırmış

Zırnık Sarısı, Lahor Mavisi ile Lök Kırmızısı
Çamlıca Toprağı’ndan alınırmış kahverengi boyası

Ebru sihir gibidir hiç belli olmaz hali
isterse sanatçıdan gizlemez mükemmeli

Klasik olanları battal, hatip, bülbül yuvası, şal deseni
çiçekli ebru sonradan ilave edileni
benim tercihim ise beyaz karanfil ve kırmızı lale
papatya ebrusu çok değil topu topu birkaç tane.

Şiş kebap ebrusu mu?
bu işin latifesi
ama üstat Düzgünman ebrunun efendisi.