Ebru Karakaş 2 Şiirleri - Şair Ebru Kara ...

Yağmur mu böyle yağan
Gözyaşlarım mı sanmıştım!!!!
Geldi geçti içimden o koca sevda
Sen beni bir hiç saymıştın...

Dedim geçti kalbimden Neden ah neden ...

Masmavi bir gökyüzü , masmavi umutlar getirsin sana ...
Sevdiklerin çok uzak olsa da,
Görüyorlar biliyorum ..
Radyoda bir şarkı...
Bir anne, papatyadan tacı ,
gülümsüyor..

KABUL

Kaldım tam ortasında ruhumun ..
Ordayım gecenin sessizliğinde,
Nefes alamıyorum...
Yağmurda sırılsıklam bir sokak kedisi gibi ..

Anladığında gerçekleri,
Kalbin hızla çarptığında..
Bir merhabamı aradığında sevgilim!
Üzgünken, mutluysan, yalnızsan sevgilim!
Bir işaret gönder bekleyeceğim!

Anladığında gerçekleri,
Kalbin hızla çarptığında..
Bir merhabamı aradığında sevgilim!
Üzgünken, mutluysan, yalnızsan sevgilim!
Bir işaret gönder bekleyeceğim!

Hayat kırmızıdır biraz . Ebruli çiçekler gibi . İçinde yürürken gelincik tarlasının, üzerine basmadan kırılgan çiçekleri koparmadan dalından , kokmasa da kokusunu içine çekebilmektir işte hayat. İnişli çıkışlı, aşk gibi, sen gibi ,ben gibi... biraz da tütün sarısına dönmüş yaprakları gibi dalların, özgür , bir o kadarda tutsaktır rüzgara , güneşe ve yağmura hayat. Aşkı çizen bir ressam gibi biraz yorgun , biraz heyecanlı, biraz da titrek elleri bu nedenle ürkek bakışları. Bu bakışı nerde olsa tanıyacak olan ben .. seni tanırım. Hayallerin , gülüşlerin ve sevinçlerin, sana dair hersey guzel olsun diye çabalayan ben nerde olsan gözlerini görürüm. Hayatın içinde bir ahenk , bir döngü, bazen de bir his, bir kuş kanadın da bile seni bulan ben, pencereme bırakılan o beyaz tüy gibi mucizevi yani .... bir adama , bir pos bıyığa ne kadar şiir yazılabilecekse işte o kadar yazarım.

Seninle uçmak bulutlar arasında,
Göklere değerdi o gülüşlerimiz,
Yıldızları kucakla sen de .
Ne bir eksik söz,
Ne bir fazla !
Olduğundan bile güzel yine..

Bu günlerde kızıyorum kendime ..sarnıç kuyularına saklanmış kalbim ...
bulunmak istiyor senin ellerinle.
Bugünlerde kızıyorum kendime ..
Oyuncağını kaybetmiş çocuklar gibiyim..
Ağlıyorum her önüme gelen yerde ..
Bugünlerde çok kızıyorum kendime ...

Güzel şiirler gibi güzel sevmek gerek,
Sevmeyi, sevilmeyi öğretin bana...
Kaybetmem öğrenirim demiş Mandela
Kazanırken kaybetmeyi öğretin bana ...
La tahzen , üzülme der Mevlana
Üzülürken sevinmeyi öğretin bana ..

Kıskanç güneşten atraksiyonlu bir gün daha ..

Nebze nebze eksilirken ömrümüz her geçen sene ..
Günden güne azalsa da umutlarımız..
ağarsa da saçların gözlerimin önünde her sene yeniden..
Vazgeçmem seni sevmekten..