Neyi, nasıl yaşadığımı hissetmediğim bir günde tanıştık Ebru hanımla.
Sıradan sayılamayacak bir his geçti aramızda.
Birbirimize dahi söylemeden ahitleşmiştik geri kalan hayatımıza.
Ahdimiz, erken sayılmasa da vakitli gerçekleşti.
İhya günümmüş ne bileyim.
Her eve gelişimde cennet kapısı açılır oldu yüzüme.
Rabbe yönelir gibi dünya derdini dışarda bırakıp girer oldum cennetime.
Korkardım bazen.
Bu kadar saadet, acaba hakkım mı diye.
Hep razıydım Rabbim de razı olsun. 2 gün oldu Ebru hanım gideli.
Bilirim cennette evini kurmuş yine bekler beni.
O gitti ya cennetini de götürmüş.
İstemiyor buralarda çok kalayım herhalde.
Kayıt Tarihi : 2.11.2020 05:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!