yeşil bir bahar
mavi bir gökyüzü
ve siyah bir hüzün...
yalnızlık ne zormuş
sen gidince anladım
yazmak istiyorum içten bir tebessümü özlediğimi
sıcak bir merhabaya hasret kaldığımı...
ve en çok da sevdiklerimi özlediğimi yazmak istiyorum...
gariptir ki hayat devam ederken de geçmişi ve geleceği özlemek
acı veriyor nedendir bilmiyorum...
ki en güzellerini yaşarken hayatın
derler ki gemiciler açık denizde bir kelebek yakalarsa
kanadından bir iğneyle güverteye tuttururlarmış
bir daha uçup uzaklara gidemesin hep orada kalsın diye...
ben mi bir kelebeğim sen mi?
ben mi seni kanadından tutturmuşum
Büyük hayal kurmaktan korkarım hep
Ne zaman büyük hayallerde olsam
Gerçekleşmezde ondan…
Senli hayallerimde büyük
Sen korktukça daha çok korkuyorum
Söylediğin gibi ya sihir bozulursa
Şimdi öyle çok keşkelerim var ki…
Anlatmak mı zor yazmak mı bilmiyorum
Ama sanırım söylemek zor
Hayat yine devam ediyor
Yine yaşanıyor yaşanması gerekenler
Ve vakit her geçen gün aleyhimize işliyor
Özlem ve hasret dolu güzel bir şiir okudum
Yüerğinize kaleminize sağlık tebrikler Ebru hanım
Özlem ve hasret dolu güzel bir şiir okudum
Yüerğinize kaleminize sağlık tebrikler Ebru hanım
o bir hüzün prensesi....yalın,akıcı ve samimi anlatımıyla bir anda ebruli oluveriyorsunuz şiirlerinde.okumaktan büyük keyif aldığım şairem, ilham perilerin seni yalnız bırakmasın.
sevgilerimle