EBRU
İstanbul güzeli, nar bakışlım.
O bir güzellik korusu, yeşim taşı.
Göz nurunun ebrusu.
Ebru hep suya muhtaç.
Sevgiye muhtaçtır.
Kırılan kalbi gül dalına sarılmış.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta