Cefâdalar varlıkta, yoklukta şükrederler
Gerçeklerin zehrini, bir bal gibi yerler
Ufacık şüphe olsa, ömürden vazgeçerler
Yılkı atlar üstünde, yeni bir gün doğuyor
Onlara dünya zindan, ebed meftunu erler
Bir an kaysa ayaklar, bir ömür yürümezler
Artık zannederler ki; katiyen gülemezler
Gerçek aşkı tattıkça, faniyi sevemezler
Yeşil kanatlı kuşlar, karanlığı boğuyor
İnsanlığın gökyüzü, ebed meftunu erler.
07.03.2018
Hamza KaplanKayıt Tarihi : 7.3.2018 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamza Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/07/ebed-meftunu-erler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!