Ebabil kuşları.....

Resul doğduğu sene,yaşanmıştı bir vaka,
Ebrehe Vali oldu,inanırdı Allaha,
Yemende Vali idi,bağlı Habeşistana,
Miladi beş yüz yetmiş,yaptı Mabet Sana’ya,

Huccac varır Kabe’ye,kimse gelmez Sana’ya,
Hükümdardı Araba,aklında vardı hülya.
Kıskanırdı önceden,iltifatı Kabeyi,
Gelsin buraya Huccac,süsledi Kiliseyi.

Pisledi bir gecede,bir adam Kiliseye,
Hristiyan Ebrehe,döndü birden deliye,
Karar verdi hemence,yıkacaktı Kabeyi,
Kısa zaman topladı,on binlerce askeri.

Vardı ordu önünde,Mahmut adlı büyük fil,
Atlı,yaya askeri,vardı büyük küçük fil,
Çıkanı tepeledi,ordu geldi Taif’e,
Bir kısım askerleri,gönderdiler Mekke’ye.

Sürdü hemen ordusu,gasbettiler hayvanı,
Abdulmuttalib Reis,iki yüz deve vardı,
Ebreheye çıkıştı,yağmaladın devemi,
Geri ver develeri,bu sana yakıştı mı?

Ebrehe vurdum duymaz,yıkacağım Kabe’yi,
Kabe’den sözet bize,deven çokmu kıymetli,
Reis söz aldı hemen,Vardır onun sahibi,
Onu koruyan vardır,benim deve sahibi.

Geri verildi deve,yapıldı bir anlaşma,
Mekke zayıf o zaman,çekildiler dağlara,
Dayanmıştı sınıra,Ebrehe’nin ordusu,
Yıkacaktı çekerek,halat takarak Onu.

Vardı Nüfeyl adlı,orduda bir kılavuz,
Yaklaştı file hemen,seslendi ona mahsus,
Ey Mahmut çök hemence,gitme sakın ileri,
Girer iken Mekke’ye,yere yatıp direndi.

Kalkmıyordu yerinden,çöktü olduğu yere,
Gökten yağdı ebabil,ağzında taşlar ile,
Siccinden geldi taşlar,yaktı eti ciğeri,
Kalmadı bir tek asker,hepsini deldi geçti.

Yazar idi üstünde,kim ölecekse belli,
Öldü askerin çoğu,kimi yolda geberdi,
Fil Ordusu dağıldı,yolda öldü Ebrehe,
Kabe yerinde kaldı,denir ona Fil sene.

27.01.2015//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN