Ebabil Şiiri - Recep Odacı

İnsan yüreği bu nasıl yanmaz ki?
Yaşanan facia gözler önünde.
Bu nasıl iştaha kana kanmaz ki?
Tekbirlerle islâm görünümünde...

Ağlayan şehirler Halep, Humus, Şam,
Yıkılır mabedler kadim eserler.
İnsanlığa ağıt yakar her akşam,
Yok mu kurtarıcı diye beklerler...

Vahşet her bucakta gönüllü konuk(!)
Çocuk masum bakar can yok gözlerde.
Annenin gözleri acıdan donuk,
Tariflere aciz lisan, söz nerde?

Katliam sınırsız seyr perde perde,
Her bir günah sana yazılır Kabil.
Allah'ım! Ebrehe ne çok her yerde,
Yolla göklerinden '' Tayren Ebabil...''