Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ey NEBİ
şimdi dünyanın süper gücü oldu şeytan
Senin adınla kandırılıyor insan soyu
Kızıl kan renginde doğarken tan
Rezil bir istila kokuyor fıratın suyu
***********************************************
Güzel Dizelerdi üstad...
Emeğinize ve güzelliklerin harman olduğu o duyarlı yüreğinize sağlık...
Saygılarımla...
Hüseyin Çubuk
Ey NEBİ
Medine sokaklarında geziyordun
Şarktaki ümmetine
Garptaki ağlar diyordun
Uzaklara dalıp dalıp
Bu günleri görüyordun
Elini dizine vurup
Vah ümmetim diyordun
jale hanım mektubunuzu okudum ve etkilendim.
Bin yıllık sancaktarlık yapan anadoluda kâbe nin fethi geldi aklıma.
1514
yılında çölde kum tufanına kapılan osmanlı ordusu yolu bulamamış aç ve susuzluk hakim olmuş ve bitap düşmüşken yavuz sultan selim atından iner bütün ordu attan inmiş ve sessizce yürürler. Aksi istikamet andıkları yönde ilerlerler ve kabeye varırlar . Tarih kabenin fethi diye yazar bu olayı.kabe feth olur ve peygamberimizin kutsal emanetleri istanbula getirilir ,hilafet te osmanlıya geçer.
yavuz selime olay sorulunca. çölde allah resülü devesiyle yürüme yol gösterirken bize at üstünde yol gitmek yakışmaz der.
allah o ecdadın torunları olmayı bizlere nasip etsin.
jale hanım sizi yürekten kutluyorum.selamlar.
Ne güzel bir mektup inşallah peygamberimize ulaşmıştır yüreğinize sağlık tampuan*****10saygılarimla
İNŞAALLAH DOSTUM İNŞAALAH AMA, HER İŞİ ALLAHTAN BEKLEMEK DE BENCE PEK İSLAMİ DEĞİL.. ÇÜNKİ ALLAH BİR DE BİZE AKIL FİKİR, DÜŞÜNME, KIYAS ETME, DERS ALMA GİBİ YETENEKLER VERMİŞ..
KÖYÜN BİRİNİ SU BASAR, MİLLET CAMİYE TOPLANIR. ALLAHA YALVARMAYA BAŞLAR.. NEYSE BAKARLARKİ SU YÜKSELİYOR GELEN BİR KAYIĞA BİNİP CAMİYİ TERK EDERLER. ANCAK İMAMI BEN ANCAK ALLAHA GÜVENİR ALLAHTAN YARDIM DİLER, BİR TÜRLÜ BİNMEZ,, SU MİNARENİN ŞEREFESİNE ÇIKAR.. GEÇEN BİR HELİKOPTER FARK EDER HOCYAYI İP ATAR HOCA '' BEM ANCAK ALLHIN YARDIMINA İNANIRIM SİZ KŞİM OLUYORSUNUZ DER YİNE BİNMEZ.. SONUÇTA HOCA BOĞULUR..
AŞAĞIDA SORGU MELEKLERİ BAKAR Kİ SAF KALPLİ BİRİSİ BUNU CENNETE ATMAK İSTERLER..
AMA HOCA BEN ALLAHA KÜSÜM, DER,
NİYE DİYE SORARLAR
ÇÜNKİ DÜNYADA O KADAR YARDIM BEKLEDİM.BANA KENDİ YARDIM ETMEDİ,, KULLARIN YARDIMINI DA BEN KABUL ETMEDİM BOĞULDUM.. DER
DURUMU ALAHA BİLDİRİRLER, ALLAH:
SÖYLEYİN O KULUMA ONA BİR KAYIK, BİR DE HELİKOPTER GÖNDERDİM AMA AKILSIZLIĞINDAN BU FIRSATLARI KAÇIRDI.. NE YAPSAYDIM YANİ YOKSA SIRTIMA BİNDİRECEKTİM,DER..
KISADAN HİSSE
MUSAYA SAHİP ÇIKMADIK FİRAVUNA BOĞDURDUK
İSAYI, YALANCI HAHAMLARA,
MUHAMMEDİ YEZİDİN TORUNLARINA BOĞDURDUK..
VE TÜRK ULUSU ALLAH SEVGİLİ BİR KAVMİ OLMALI Kİ ONCA GÜZEL ÖNDERLER GÖNDERDİ AMA ONLARI DA KENDİ ELİMİZLE BOĞDUK, SÜRDÜK, ASTIK, İLKELERİNE, SÖZLERİNE, SAHİP ÇIKMADIK. YYILLARDIR ÜLKENİZİ DE, O KADAR UYARMAMIZA RAĞMEN. EMP UŞAKLARINA TESLİM ETTİK. VE HALA ARLANMADAN UTANMADAN EL AÇMIŞIZ ALLAHTAN BEKLİYORUZ..
ŞİMDİ DE AMERİKANIN aksırığına SALAVAT GETİRİP, ONUN EMİRLERİNİ AYET VAŞİNTONU KABE BELLEYEN İNSANLARAIN MÜRİDİ OLDUK.
BİNMİŞİZ ALAMETE GİDİYORUZ KIYAMETE....
BİZDE BU KAFA BU ENSE AĞANIN CEBİNDE DE BU PARA OLDUKÇA ARTIK SONUMUZ NE OLUR BİLMEM...
GÜLÜMSEYEN GÜZEL GÜNLER DİLİYORUM..
söze gerek kalmamışki tebrikler efendim
yazan haci timurtaş 2 ]
Allah hepimizi O'nun saqncağı altında toplasın. ayrıca bu şiiri sesli kaydedip bize çok güzel bir resital sunmanızdan dolayı Allah razı olsun. Çok güzel akıcı ve özgün bir şiir. selam ve dua ile
Fazla yoruma gerek yok o kadar güzel yazmışsın ki söylenecek sözlerin hepsi yazılmış
duyarlı yüreğine sağlık sevgili Jale
aydınlık yarınlara...
TEBRİKLER DEĞERLİ ŞAİRİM, SİZLERDEN BU GÜZEL ŞİİRLERİ OKUMAK BENİM İÇİN BÜYÜK BİR ZEVK. BU ZEVKİ BANA SUNDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDİYORUM. SAYGILAR!
Yüreğinize sağlık, ne kadar güzel bir eserdi bu böyle, çok duygulandırdı dizeleriniz..kaleminiz daim olsun...Mevla'm ahirette Peygamber (s.a.v) efendimizin gül cemalini gören kullarından eylesin cümlemizi, Allah(c.c) razı olsun..
Saygılar...
Kutluyorum yüreğinizi. Allah o' nun şafaatine nail eylesin hepimizi... Saygıyla. Esen kalın
Bu şiir ile ilgili 88 tane yorum bulunmakta