Ne yapmalı ki
papatyalar çiğnenmeden eriştirmeli bahara
Vaveylası göğü inletse soluk soluğa serçenin
Göğün kaşları çatılır mı?
görse ağlayan bebekleri
Yıkasa toprağı annelerin tuzlu yağmurları
Paklanır mı dersin bu yer bu dünyalar?
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun anlam dolu mısralar keyf alarak okudum nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla
Hayırlı cumalar dilerim
Maalesef dystopik düzen içinde güzel ve özgür dünya hayalleri gittikçe ütopik bir hal almakta…
Bu düzen içinde bir şeyler yok olur. O “şeyler” bugün çok üzgünüm ama masum çocuklar oluyor. Ne kadar acı değil mi?
Sevgilerimle…
Tasvip etmediğiniz nedir? tam olarak anlayamadım.
Savaşın ağır değil çok ağır yükünü omuzlarında taşıyan en savunmasız minikler yetişkinlerin yarattığı ağır yükleri nasıl taşısınlar ve nasıl tanısınlar huzuru,barışı?
Binlerce çocuğun öldürüldüğü bombardımanlar altında zangır zangır titreyen çocuklar varken insan olmak nedir insan kalabilmek nasıl olur?Nasıl bilsinler:(
Şiirin dokunduğu bu aziz ruhlara destek olamamanın utancıyla yaşıyoruz aylardır.
Sevgilerimle
Maalesef dystopik düzen içinde güzel ve özgür dünya hayalleri gittikçe ütopik bir hal almakta…
Bu düzen içinde bir şeyler yok olur. O “şeyler” bugün çok üzgünüm ama masum çocuklar oluyor. Ne kadar acı değil mi?
Sevgilerimle…
Şiiriniz için tebrik ediyorum.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Her daim esenlikte kalın.
Saygılarımla.
Yorulmadan yola devam Nuray Meriç.
Teşekkürler değerli yoruma.
Saygılarımla…
Çok teşekkür ederim aydınlık yarınlara.
Saygı ve selamlarımla...
Yüreğinize sağlık aydınlık yarınlarımızın şairesi...
Çok teşekkür ederim aydınlık yarınlara.
Saygı ve selamlarımla...
kirlenen, tükenen ve dengesi bozulan bir yaşamın insanları olarak, tüm olumsuzlukların birer parçası olmaktan utanacak insanları bulabilir miyiz?
öyle ya da böyle bu sorumsuzluğun bir üyesi olarak neler yapabileceğimiz konusunda kitlesel bir duyarlılık geliştirip bir ütopyayı gerçekleştirebilir miyiz?
bu uzun soluklu ve kültürün geniş zamanlara yayılması muhtemel duyarlılıklar çoğaldıkça belki üç beş jenerasyon sonrası ümidiyle...
aksi halde; ağlayan bebeklere göğün kaş çatmasını bırakın, ara ara yaşar olduğumuz öfkeli mağma ve kuduran denizlere gebeyiz
hassasiyetlere saygım kalsın...
Teşekkür ederim ziyaretiniz ve yorumunuz İçin saygılarımla...
"Anomali..."
Başka izahı yok,
"Aklın dışına çıkmanın",
Cehaletini bile bilmeden "her şeyi bildiğini" sanmanın!
Sabır ve sağ duyu,
İlacımız bu...
Tebrikler Ata Kızı...
Çok teşekkür ederim değerli yorumunuz İçin, Sn. Mustafa Bay
Saygı ve selamlarımla esenlikler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta