Düzen Tutmaz Oldu Sazım

DÜZEN TUTMAZ OLDU SAZIM
Ah! Artık düzen tutmaz oldu,umut besteleyen sazım
Ah! Kulak verenimiz azaldı, feryadına ataların
Sızlarken şehit kemikleri, bölücülere gün doğmuş
Taşınırken başka bayraklar, ağrıyor ağrımaz başım!

Ah! Artık düzen tutmuyor sazım, bölük bölük bölünmüşüz
Hak,vatan,millet sevdasına,hırpalanıp ,dövülmüşüz
Ufuktan sırıtır oldular , kapkara sinsi bulutlar,
Tekrar doğarlar mı acaba ; huzur saçan o şafaklar?

Aman ha acımasın aşım, varsın da bin yıl yaşasın
Diye geldik ya bu günlere, neden Mehmet’im yaşamasın?
Bölücülerimiz bir yandan, satılmışlar da bir yandan
Böl,parçala,yut anla gayri,benim güzel vatandaşım!

Eriyor islama duyulan o güzel, mistik duygular
Nedense aydınlara dinsiz, gericiye dindar diyorlar
Tek bir yere vurulmayınca, ses getirici o yumruklar
Aramıza sokulur oldu , kin,nefret yüklü nifaklar…

Acaba kaçımız çıkar ki: Ahlaklı,dürüst ve temiz?
Cinsellik sarmış her bir yanı teşhirlerde etlerimiz
Kimin eli kimin cebinde, kim mağdur ki belli değil…
Güzellikler tükenmiş çoktan, kaybolmuş değerlerimiz

Sömürürler bitirmek için: Bizler hala sezemeyiz
Takıldık hayalin peşine: Önlerin de eğiliriz.
O sütü bozuklara göre: Teröristler kahramanmış
Bizler asalet yarışında; onlara denk değilmişiz

Ah vatansever vatandaş! Yakındın durdun ne oldu?
Adam yerine konulup ta , değer verenin oldu mu?
Gidilen bu yol uçurumdur, sanmayın adalet yolu…
Demokrasi ,din bir babanın, en mükemmel iki oğlu!

Nasıl düzen tutsun ki sazım; onu yapan eller bozuk
Nasıl düzen tutsun ki sazım; takılan teller de bozuk
Nasıl düzen tutsun ki sazım; adaletin gülü soluk
Nasıl düzen tutsun ki sazım; umutsuzum ben umutsuz

Apaydın; amaç, niyet başka, çare var da arayana…
Akan sular bile duruyor; şahsi çıkarları söz olunca
Düzen tutmaz ki benim sazım: Ah o Güneş doğmadıkça!
Düzen tutmaz ki senin sazın: hak çiçeği açmadıkça! SERMET APAYDIN