Beni bana soruyorsun ama,
Ben sana beni anlatamam.
Sana seni anlatayım istersen;
Sen, cezalar alıp yıllarca yatan,
Sen yaşamdan koparılıp alınan,
Kavgada düşen arkadaşlarını bir bir kaybeden,
Onurlu kavganın neferi sen.
Bak, yıllar sonra dışardasın.
Şimdi bir bak etrafına,
Geçmişini hatırlatacak bir taş görebiliyor musun?
Dünya değişti,
Ülke değişti,
Bununla birlikte siyaset de değişti.
Bak, küresel yaşamı tartışıyorlar.
IMF'yi kurup, IMF'ye soyuluyorlar.
Senin döneminde IMF falan yoktu,
Küresellik yoktu.
Sen, 'demokrasi demokrasi' diyerek
'Özgürlük' diyerek koşuyordun.
Belki demokrasiyi sen getirdin,
Belki gelmesine sebep oldun.
İşte;
Geçmişi olan, geleceği olmayan
Geçmişle yaşamaya mahkum edilen sen,
Bana beni soruyorsun.
Sen bu düzende var mısın ki,
Sana beni anlatayım.
Herşey birbirine karışmış
Beyaz bazen siyah oluyor, siyah da beyaz.
Düzen değişti.
İnsanlar açlık sınırını aşıp,
ölüler sınırına ulaştı.
Halk yaşayana ölüye döndü.
Kiralar alıp başını gitti.
Artık istesen de;
Üç kuruşa iki göz ev bulamazsın.
Senden sonraki yaşam
Açlıkla, yoksullukla sürer oldu.
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 02:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairin RÜZGAR isimli kitabında yayınladı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!