Düzen bozuldu, gel gör bu garip dünyayı,
Yitirdi insanlık yolunu, ahlakını, özünü.
Nefret körüklenirken, sevgi birer birer sökülürken,
İçimizdeki umut ışığı soluk, zayıflar gözlerken.
İşte şimdi düşen düşene tutunamıyor,
Bencillik ve ihtiras hükmediyor kalanlara.
Adalet, vicdan yitip gidiyor karanlık sokaklarda,
Kuşaktan kuşağa aktarılan değerler yok oluyor artık.
Kayıt Tarihi : 18.7.2023 11:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Kasapoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/18/duzen-bozuldu-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!