-senden haber bekleyerek geçirdim yine bugünümü ve dayanamadım heyecanıma uyuya kalmışım.bütün günüm uyuyarak geçmiş.
orionların ışıltısıyla uyandım.
--yalnızca üzgünüm diyebilirim.biliyorum ama birşey yapamıyorum.
-yıkılamayacak bir kaosun ortasındayım sanki.
insan kalabalıklığını taşıyan varlıklar var çevremde.
--bir de insan olmanın değerini bile taşıyamayacak omuzlar var değil mi?
yine aynı kabustayız.çözemeyeceğimiz zent noktalarının birleştiği bir doğru üzerindeyiz yine...
-korkuyu hissetmek istemiyorum, acıyı hissetmek istemiyorum, karmaşıklığı hissetmek istemiyorum yalnızca seni hissetmek istiyorum anlıyor musun yalnızca seni...
--elini uzat bana, yola çıkalım birlikte.
bak yağmur başladı fark ettin mi? bedenlerimizi rahatlatmak için yağıyor, bizim için yağıyor.
-tundraları beslemek için de yağar mı dersin?
--herşeyi unut ve yalnızca yağmuru dinle...
koca bir çavlanı andıran sesini dinle, yaşamındaki tüm zifirin eriyip yok olduğunu hisset, yeni bir mum yak teninde
ve unutma yağmurun sesini duymak için susmak gerekir...
30 ocak 2002 çarşamba
22.00
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 7.2.2002 12:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!