Düz/ensiz düş’ünceler düşer
Düz/eysiz kalınan düzde
Dağlar dik,
Dağları dikme yoluma ey eşkıya
Suretli suretsiz düşler yetiyor bana.
El yordamı yabancı mı yangına
Gül yordamı gönüllerde infial
Sarı/yorsun al desenleri yüzüne
Yere indiriyorum kirpiklerimi,
Ya mum oluyorum önünde
ya da dal.
Kalbimizin kavşaklarında
rastladığımız sisli yüzler;
Tozlu izler bıraktınız gün/düzünüzden
yürüdük sözcük kervanlarıyla
ve yüz sattık ama
Bitiremedik bil/etlerimizi
Toprak anaya verecek nemiz kaldı
tenden öte…
Mavi gözlerin menekşe düşleri
bir hayaldir artık gül de;
Resimdeki kuşların ürkek gözlerinde
kaybol, kalbini de al;
sevgili hayal…
10 Şubat 2008-Adana
Rizvan YıldızhanKayıt Tarihi : 8.2.2010 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!