Düz bir Yazı (1) Şiiri - Betül Başar

Aşk yeniden...

Yoksa yüreğin mi kıpırdıyor yine?
Heyecanlanmaya mı başladın sen?
İçinde bir başka yüreğin gölgesi mi dansediyor acaba?

Öyle ise ne mutlu sana... Aşk öyle apansız gelir ki bazen, soluk almaya bile vakit bulamazsın. Görmediğin göz 'tanıdık', duymadığın söz 'bildik ', dokunmadığın ten 'yaşandık' gibi gelir insana. İşte o an çok kutsaldır küçüğüm. Her kul yaşayamaz o sevgiyi, her insan keşfedemez bu büyülü bilmeceyi ve her yürek taşıyamaz o mutluluğa bezeli hikayeyi.

Hayyam'ı severim bilirsin küçüğüm, hele bir rubaisi var ki, çok güzel özetler pek çok şeyi:

Sevgiyle yoğurulmamışsa yüreğin,
Tekkede manastırda eremezsin.
Bir kez gerçekten sevdinmi bu dünyada,
Cennetin, Cehennemin üstündesin.

Değil mi ama küçüğüm, doğru değil mi? Seveceksin... kalbini nadasa bırakmadan, gönlünü soğutmadan, ağacı, kuşu, dalı, balı, ananı, arkadaşını, ne varsa seveceksin. Seveceksin ki ereceksin. Hele öyle bir sevgi var ki, anlatılmazlardan daha karışık, bilinmezlerden daha gizemli, tadılmışlardan daha değerli... İşte ona birgün ermelisin, buna dua etmelisin.

Bir başka sevgi ise yüreğini yandıracak alev alev, kalbinin her atışında onun adını duyacaksın, güne her başladığında yeniden onu soluyacaksın ve her gün bitiminde, onu yeniden yaşayacağını bilerek uyuyacaksın. İŞte o zaman sen yaşıyorsun demektir, işte o an, sen, sen oldun, demektir. Ah işte bu yok mu, uçuracak seni bilinmez diyarlara, gelmez, dönmek istemeyeceksin bir daha.

Dilerim ki küçüğüm, en az benim sevdiğim kadar sever en az sevildiğim kadar sevilirsin çünkü ben dorukları gördüm, en güzellerini yaşadım ve yaşıyorum. Tüm yüreğimle sana kırmızı bir aşk ve sevgi diliyorum. Seni seviyorum.