Duyuş İlmi Şiiri - Tuba Gürdere

İlham, bulunduğu kalbi asla terketmez çünkü bazı düşünceler ilhamla büyür.
İlham, Allah'ın kalp için yaratmış olduğu sözsüz ve kelimesiz duyuş ilmidir.
İlham,ancak sessizlikten hissedilen,kalpten yansıyan bir ışıktır.
İlham, olmadan hiçbir sanat insana değer katamaz.
İlham, duyulan öz bir sanattır ki yine sanattan yansır.
Duyuş ilmi, bütünlenmeye aittir yaşama kalpten.
Sevgiyledir ilham içinde sevgi taşıdığın kadardır daima duyacakların.
İnancın tek gerçekse o ilham asla tükenmez!
Ancak tükenen sen isen düşüncelerinde mutluluk daima değişkenlik yansıtır!
Mutluluk değişmez değişen yalnızca bakış açısıdır.
Gerçek bir mutluluğa ulaşan ise asla değişmez!
Gerçek mutluluk kalıcıdır.
Çünkü gerçek mutluluk inançtır.
Gerçek mutluluk sahip olduğu kişiye daima gülümser.
Gerçek bir duyuş kalpten duyuştur.
Kelimeleri okumak,harmanlamak,yazmak değil.
Gerçek dokunmak kelimelere değil, içimize dokunmaktır sözlerden.
Gerçekliğe dokunmak ise varolmaktır kendi içimizden.
Hangi söz anlatır, bizim tek anda yaşadıklarımızın sonsuz gözyaşını?
Bir kelime daima dokunur okunan kalbimize.
Bir tek bakışı dahi hisseder kalp.
Ve o sonsuzluğu gözlerin içine bırakırsın.
Yürekten bakabileceğin an yaşayacak en gerçek zamandır o.
Aynı bakışta olabilmek çok uzak değil ve duydukça hissedeceksin.
Kalpten hiç kelimelerin isyan ettiğini duydun mu?
Yazıldığınla mı kalıyor herşey?
Sessizlik değil, içinde ki sestir duyulan.
Kelimeyiz daima içimizde bir cümleye ait.
Ancak en değerli kalbe değen okunandan çok dokunan içten içe.
Bir yazıdan öte duyuşlar vardır.
O duyuşlardır yaşama yazılan.
Bazen gerçek bir özün duyumsanmasını
ise hiçbir söz dile getiremez.