Duyun Sesimi Şiiri - Filiz Daş

Hüznün kasırgasındayım
Yüreğimin coğrafyası harap
Darmadağınım

Bir yol durduruyorum
Akıyor kaleme
En çok kaleme yakışır-
hüzün
Sesler yükseliyor arşa
Cümleler bir bir deviriliyor
Volta atıyor harfler
Demir parmaklıklar arasında

İçimdeki sabır
Beton zemine çarpıyor
Ağıt yakıyorlar içimdeki-
ölüye
Bir kürek toprak da ben atıyorum-
üstüne
Cinayetle suçluyorlar beni.

Sor bak yüzümdeki çizgilere
Sor yargısız infaz edilen bedenlere
Haklı mıyım
Onlar söylesin

İlmek attığım kaç çorap-
söküğü
Boğmadı beni
Kaç badire ile başa çıktığımı
Onlar söylesin

Yürüdüğüm yolda
Kaç kez tökezlediğimi
Yazanlar okusun

Kaç umutla yamaladığım-
şafakları
Beklemenin ezilmiş ağırlığında
Onlar söylesin

Yokluğun acısını anlatırken
Harfler zorlanıyor
Cümleler suskun
İsyan yüklü heceler

Feryat figân bağırıyorum
Duyun sesimi..!