Duyun Beyler! Şiiri - Ozan Bindebir

Sömürü düzenin çarkı işlerken,
İşçinin hakkını yutuyor, beyler!
Mazlumları haksız yere fişlerken,
Zamanımız boşa yitiyor, beyler!

Katliam benzeri işçi ölüyor,
Asgari ücretten maaş alıyor,
Açlık sınırından düşük kalıyor,
Yoksullar sokakta yatıyor, beyler!

İşsiz güçsüz solar gider gençlerim,
İş sahası yoksa alınmaz verim?
‘Cengiz’ler kazanır, ben borç öderim’
Deyince de bana çatıyor, beyler!

Koca bir ülkeyi yedi bitirdi,
“Güçler ayrılığı” gücün yitirdi,
Kumpasla orduyu dize getirdi,
Düşman bize kafa tutuyor, beyler!

Köylüyü, esnafı sardı fakirlik
Bozuldu kalmadı ne düzen, dirlik.
Kavga anlaşmalı, gizlidir birlik;
Bizde şafak çok geç atıyor, beyler!

Tarikatlar ile girmiş kol kola,
Her gün ilerliyor, vermiyor mola.
Devletin başında sarıksız molla,
Tutup uçurumdan itiyor, beyler!

Şimdi devlet oldu, Parti Devleti
Özel ailenin özel şirketi…
Ozan Bindebir’e sardı illeti,
Günbegün eriyip bitiyor, beyler!