Bir duyarlık rüzgarının, kesik kesik, başladı gün,
oluşana can veren ve unutuldu damar damar
akıp geçen, su, iklim kurudu.
Gökte parlayan şans, umarsız ve ansızın ölenlerl
çağrıştırır, gün açar yavaşça, ılık bir güvenle, ayağını
basan biri daha yola çıkmada. Yaşamaya, duyulursa.
Hep istenen, anlaşılsa ve titreşen tehlike büyür, seni
unutana armağan, kaygıyı yenmiş, artık umursamaz,
alıştığın gün bir kez daha. Nice ormanında başka nerde soracaksın adımı, biz dünyadayız evet, ama,
unutup giden de, susan bir sorudan açıklık gelmede,
daha hız kesmedik, mümkün belki de.
Kayıt Tarihi : 11.2.2019 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!