Duymayanlara İsyanım Şiiri - Hülya Karaca

Kalem mi beni kağıda bağlayan,
Yoksa kağıt mı kalemi çeken kendime?
Şiir mi duygularımı yansıtmama yarayan,
Yoksa şiire bağlılığım mı duygu yüklü zaman?

Dini tam yaşayamamak mı acaba beni üzen?
Gecelerce düşünmekten beni kahreden.
Günlerce ‘Hûda Hûda’ diye zikretsem,
Affettirir miyim kendimi Hûda’ya acaba?

Arzın isyan edişini bir ben mi duyuyorum?
Sevgi noksanlığına bir ben mi dalıyorum?
Rüyalarda gördüğüm güzellikleri,
Anlatmak imkansız, kifayetsiz kelimeleri.

Noktası yok bu hayatın,
Virgüllerle bezenmiş adeta.
Allah aşkı diye haykırsam da,
Duymayanlara feryadım.