Duyma sen... Şiiri - Ersin Çakmak

bu akşam ölümü düşündürdü bana yüreğim,
yıldızlardan onlarca ölüm haberi yağdı,
aklımda yarınlar ama acı ama tatlı,
yoksulluk çekiyor içim,
senin sevgin yetmiyor artık yüreğime,
bu akşam yine bir yudum intihar çekti canım,
ne kolay tüm bu acılara son vermek,
ne kolay bir anda toprak olup gitmek,
kendi damarlarım patlayacak,
ve kendi kanım boğacak beni.
gözlerim ne zaman düşman olacak ağlamaya,
ben gülmeyi ne zaman öğreneceğim,
canım yanmakta, hayatım çürüyor görmüyor musun?

mevzileri kazılmış yüreğimin,savaşa hazır bir bölük gibi,
ruhumda can var, bedenim yıllar önce ölmüş gibi,
bir sihir bul eyy dünya, bedenimi canlandır,
hadi beni hadi beni birazcık aşka inandır.

bu akşam bir yudum intihar çekti yüreğim,
ne sevdiklerim aklımda nede sevenlerim,
tırnaklarımla kazıdım duvarlardaki hatıraları,
saçlarımı avuç avuç yoldum,
ıslandı yastığım gözlerim kanlandı,
ben ne zaman yaşlanırım.

sen benden daha ne sitiyorsun?
tırnaklarım dökülüyor görmüyor musun?

bu akşam yine taze bir mezarı yakıştırdım kendime,
adı yok,şanı yok sadece bir mezar öylesine,
kaldıramaz oldum artık hayatı,
tutaçları kimin ellerinde,
ve çığlıklar seslerini kısar oldu artık,
bir virüs bu yüreğimi parçalayan,
ve bir yalan duvarı önümde,görünmez,anlıyor musun?
başım efkar da, yüreğim çatlıyor duymuyor musun?