Yarına ne ümit ne de çile diyorum
Ayı gördüğüm gibi ağlamıyorum artık
Güneşe doğarken neşeyle,batarken hüzünle
Dünyaya tebessümle bakmıyorum artık
Burnum sızlamıyor,şakaklarım ağrımıyor
Kalbim hızlı hızlı çarpmıyor,gülmüyorum artık
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta