Duygusal Aşk Şiiri - Murat Akbaş

Adını koyamadığım...
Bendeki seni söyleyemediğim..
Bir şeyler var...
Aslında adını da...
Koymak istemiyorum...
Sedece yaşamak istiyorum...
Bu his, bu çaresizlik ve bilinmezlik...
Beni benden alıyor...
İçimdeki ateşe ateş atıyor...
Yaşamak varken;
Konuşmak bile zor geliyor...

Adını koyamıyorum...
Koymakta istemiyorum...
Sanki yaşamadığımda...
Hayatım eksik kalacakmış gibi...
Bir tarafım...
Git konuş diyor...
Diğer tarafım ise...
Bozma bu ahengi...
Uzaktan izlemek bile...
Ayrı bir mutluluk veriyor...

Korktuğumdan değil...
Yaşadığım bu duygular...
Kaybetmek hissi...
Belki de bilemiyorum...
Yani korku değil diyorum...
Lakin kaybetme korkusu...
Büyü bozulacak gibi...
Sus konuşma der gibi..

Aahh durmak..
Bu kadarı bile..
Kafi der gibi...
Seni yaşamamak...
Hayatım eksik gibi...
Keşkelerden kurtulmak...
Seni dolu dolu yaşamak...
O zaman yaşadığımı hissetmek...
İtiraf etmek...
İlk başta kendisine...
İtiraf etmesi gerekmez mi?
Ne çok itiraf etmeden yaşayanlar var...
Onlardan biri olmak istemiyorum...

Nasıl anlatsam bilemiyorum ki!
Ben kendim adını koyamadığım...
Bendeki izdüşümünü...
Acaba sende nasıl?
Bir izdüşümüne sebep...
Belki de yaşadığım duyguların...
Hiçbiri yok sende...
Sen zaten yoksun hayatımda...
Der gibi...

Sende kelebek etkisi...
Bende fırtınaya dönüştüğünü...
Nereden bileceksin ki!
O zaman yıkım mı olur...
Yoksa bir noktayı koymak mı?
Hayat kaldığı yerden...
Yaşamak o kadar kolay olur mu?
Belki de zor gelen..

Hergün ölmektense...
Bir kere ölmeyi tercih et...
Hergün ölmektense...
Bir kere ölmeyi tercih et...
Keşke dememek için...
Keşke dememek için...