Duygumu dökeli.. Şiiri - Hüseyin Demircan

kendime haliyle artıyor saygım
duygumu dökeli iş bu kağıda
çoğalıp sevinci azaldı kaygım
duygumu dökeli iş bu kağıda

yine toplum gün gün azalıp soygun
arttı ayıkları tükenip baygın
aydın ve münevver oranı yaygın
duygumu dökeli iş bu kağıda

derleyip kır çiçek gülü lalemi
yakın tanır oldum cümle alemi
küçük görmüyorum hiç bir kalemi
duygumu dökeli iş bu kağıda

her şey geçip mantık süzgeci elek
yemiyorum kavun eğer ki kelek
tazesin yer oldum peynir çökelek
duygumu dökeli iş bu kağıda

kış günü giymeye yün gömlek alın
uyarıp diyorum "olsun o kalın"
sayemde ağardı hemde çok alın
duygumu dökeli iş bu kağıda

şimdinin haydutu beyaz yakalı
insan sanman artık kurdu çakalı
bu meyan ağardı saçı sakalı
duygumu dökeli iş bu kağıda

sürmüyorum eli mermi fişeğe
iç huzurlu girer oldum döşeğe
mutlu biniyorum beygir eşeğe
duygumu dökeli iş bu kağıda

sanma ki söylenti sanma ki bu mit
üç öğün yetiyor şimdi bir simit
içimde yeşerir hem nice ümit
duygumu dökeli iş bu kağıda..