Devletlerin buhranları mevcuttur insanlarda da,
Sebepleri de epey bir benzer birbirine aslında.
Kiminin derdi paradır, isyandadır fakirlikten,
Kimi sıyrılamaz ruhundaki depremlerden.
Fakat hangi çözüm fayda eder ki, nafile.
Hangimiz direnebildik demografik problemlere?
Ruhumuza zuhur eden bu yabancı duygular göçü varken.
Nasıl hala olabilirim ki ben, ben.
Bozuluyor işte demografi, kalbimin duvarları yıkık.
Fakat kızmayın nasıl bilmiyorsunuz yalnızlık,
O duvarları biz ellerimizle zamanla yıktık.
Kolektif toplum bile çare olmaz bu hale,
Zaten komünistler de kendini doyurmaktan biçare.
Bel bağlayacak ideoloji aramayalım daha fazla duygularımıza.
Sadece bilelim buhranlar her devletin sorunları arasında.
Her tünelin sonu zaten çıkıyor aydınlığa,
Sen gaza bas, gir karanlıklara korkusuzca.
Burada radar yok nasılsa.
Kayıt Tarihi : 23.7.2024 04:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!