En son ne zaman sustun ağlarken?
Çok çelme yedim yolumdayken.
Çok hızlı geçti zaman, göz yaşlarım hüznümü sularken.
Tutmadı kimse elimden, ben belirsizliğin içine düşerken.
Zorla gülümsedim yalnızlık yanağımı okşarken.
Korkmam ölümden,
anlarsın dediklerimi kalpten dinlersen.
Kayıt Tarihi : 6.11.2021 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!