Duygularım ağlıyor gökyüzündeki gri bulutlar gibi…
Karadeniz’in üzerini kaplamışlar, güneş nerede saklanmış?
Benim ruhum acıyor…
Deniz beyaz köpükler çıkararak çırpınıyor…
Lodos yağmur taneciklerini sağa sola savuruyor…
Yüreğimin üzerinde koskocaman bir taş oturuyor…
Ağaçlar nazlı, nazlı sallanıyor güneşe hasret…
Martılar deniz üzerinde rızıklarını arıyor…
Kasavetli bir gün bugün, benim gönlüm gibi…
Doğa ağlıyor sanki ama benim gözlerim kurumuş…
Güneş çıksa sanki her şey yeniden coşacak…
Tabiat yeniden canlanacak, deniz durgunlaşacak…
Martılar, güvercinler daha mutlu kanat çırpacak…
Ben hep gri bulutlarla yaşadım bu hayatı…
Güneşim çok az oldu yaşamımda…
Neydi eksik olan? Güneş miydi, hava mıydı, su muydu?
Biliyorum, anlıyorum ve yaşıyorum…yaşamaksa…
Benim güneşim gerçek sevgiydi…
Gönlümdeki sevgi gibi SEVGİ…
Çıkarsız, riyasız tıpkı güneşin doğaya sunduğu hayat gibi…
Fatma AYER
Fatma AyerKayıt Tarihi : 27.3.2007 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlümdeki sevgi gibi SEVGİ…
Çıkarsız, riyasız tıpkı güneşin doğaya sunduğu hayat gibi…
o gerçeği o sevgiyi bilen bilir.
yüreğine sağlık.
Saygı ve sevgilerimle kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)