Duygularım Şiiri - Moon Light 2

Hayat değilmi bize bunları öğreten. Olay doğduğumuzda başlamaz mı aslında? Varoluşsal bir sebeb ten geliyor aslında bu Umut! İnsan hiç kaybetmemeli bu duygusunu. Bu 5 harften oluşan bir kelime değil insan olmanın temel gayelerinden biri aslında. Doğarken büyük umutlarla dünyaya gelen insan Şefkat! Duygusuyla tutunuyor dünyaya ilk nefesinde annesinin gözünden düşen bir damla onu başka bir duyguyla tanıştırıyor Sevgi! Evet hiç bitmeyen bir sevgi bu aslında bunu içimizde büyütmek için o yani Mutluluk! Gerekir. Her insanın mutlulukları farklıdır aslında kimi farklı duygulardan mutlu olur kimi Öfke! Den aslında kötü bir his oluştursada hayattın en temel arzularından biridir kendisi. Evet tüm duyguların zerresinden oluşuyor bahsi geçen sanki hepsinden bir tutam alıp harmanlanmış sanki sadece bizim için bir ışık o yolumuzu bulabilmemiz için tüm yaşantımızı onu aramakla geçirmiyor muyuz? Bazen farkedermiş gibi oluyoruz ama yanılmıyor muyuz? Farklı şehirler de farklı tenlerde arıyoruz sanki yönünü arayan kutup yıldızını arayan yalnız çaresiz olarak doğmuşuz bu duygu bize doğuştan değil hayatımızı yaşarken hayatın kendisi tarafından bahşedilmiş onu bulmak zor. o kutup yıldızının içine hapsolmuş bir ışık(Aşk)! Ya bu dünyada onu ararken kaybolacağız ya da duygularımızın pusulası olarak o ışığa ulaşacağız... Farklı insanlar olsakta aynı duyguları yaşayan kalplerde büyüyoruz aslında bu duyguların hep farkında olman dileğiyle nice mutlu yıllara tek dileğimiz o ışık olsada :)