En güzel yıllarımız da altından kalkamayacağımız yüklerin hafifliği sırtımızda iz bırakır oldu. Belki o hafiflik zamanla bizi alıştırdı ve dünyanın ağırlığı o kadar umurumuz da değildi ki aynaya baktığımızda ne kadar yaşlandığımızı görmez olduk. Umrumda mı asla! Ne kadar batarsak o kadar hafifliyordum artık. Çıkmazın içinden çıkmayı öğreniyor itekliyerek gittiğimiz yolda koşmayı öğreniyor, yaralandığımız anda yaramızı sarıp yola devam ediyoruz. Vazgeçmiyorum, vazgeçirmeye çalışan zihnimi bile kandırıp yola revan oluyorum. İşte bizim günümüz böyle geçiyordu. Asla unutma! Neyi niçin yaptığını. Sakın şunu da unutma! Şu an şu saatte ne düşünüyorsan gelecekte ki kazancın dan ve hayatından zihninden kayıplar yaşayacaksın aslın da benliğine zarar veriyorsun. Gelecekte ki sen ! Sana her dakika sövüyor olacak. Şunu hatırla şuan kaybettiğin şeyler için şanslı ol sen kendini zaten biliyorsun bırak kayıpların kadar ruhun hafiflesin,etrafındaki yaşayan ölüler farketmesin.Hayat dans etsin sen ise sadece saklanarak izle neden mi? Çünkü zamanı geldiğin de onlar seni izleyecek.
Moon Light 2Kayıt Tarihi : 15.11.2019 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Moon Light 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/15/asla-unutma-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!