Duygulara Veda Şiiri

Gökyüzüm,Sabahım,Güneşim,
Bir duygu tufanında yitirdim,hepsini.
İki gözüm,Baharım,Son sevişim,
Bir sonbahar mevsiminde soldurdun çiçekleri.
Anladım ki ,baharın bu bana son gelişiydi,
Çayın demini arttırdı gidişin.
Ve bu aşkın,kalbe son zarar verişiydi,
Gitmedi aklımdan hiç,veda edişin.
Duygulara veda etmek zamanıdır şimdi.
Aylarımı doldurdum mısralara,
Yıl oldu,mürekkep kurudu,
Gidin getirin dedim onu,kısraklara,
Geçtiğim nehirler çöl oldu,kurudu,
Yürek yangını dinmedi,beden bir hayli yoruldu.
Çölde su hasreti,
Mahpusken özgür günlerin hayali,
Yarım bile kalamayan hikayenin,mazisi.
Vurur karaya dalgalar,
Deniz olmuş köpük,köpük,
Nereye gidiyorsun içimdekini söküp ?
Kadere yazılanı beklemek kaderim,
Kadere hasret yazılmış ne edelim ?
Limanda umutlar tükenmiş,
Gelecek gemi gelmemiş,
Yitip giden,ömürden,senelermiş.
Duygulara veda etmek zamanıdır şimdi.
Sevda bir kuşun kanadında uçar yüreğime,
Yüreğin bir gün değerse eğer yüreğime,
Bir gece gelirim ansızın.
Sabahı zor edilen gecelerin,
Kafiyesi zor kurulan hecelerin,
Demindeyim.
Yalnızlığın karanlıkla harman olduğu yerdeyim,
Geçmişime dönmek istedim,dönemedim,
Daha demindeyim.
Yağmurlar yağar,kurak topraklarda,
Bir sevgi tomurcuğu filizlenir,
Sel gibi bir tufan kopar,
Senin sevgin orda bitiverir.
Duygulara veda etmek zamanıdır şimdi.