Duygular ağlıyor Şiiri - Hicabi Ceylan

Ben hüzünler bozkırında açan gamlı papatya
Hiç düşünmeden bastın üstüme ezdin beni
Seni bu kadar çok severken
Küçücük yüreğimde yalnız seni taşırken
Terbiyesiz dedin, uzaklaştın yıktın beni

Karşılık beklemeden büyüttüm bu sevdayı
Öyle büyümüştü ki aşmıştı beni
Yinede hamalıydım sevdamın
Söyleyemiyordum, bulamadım yazacak kalemi
Terbiyesiz dedin, gittin yaktın ciğer paremi

Sınırsızdı, coşkundu çağlayanlar gibi
Dertliydi, kederliydi ağlayanlar gibi
Her nesneden kıskanıyordu seni, deliler gibi
Aha bu deli gönül cananı böyle sevdi
Terbiyesiz dedin, terk ettin viran eyledin hanemi

Şimdi ben hak etmediğim yalnızlıktayım
Tanımadığım, el alem için kırdın kalbimi
Bu benim kaderim mi yoksa çektiğim çilemi
Yapacakların yaptıklarına bilmem değer mi
Terbiyesiz dedin, yok ettin bendeki beni

Duygularımın tutsağı, esiri olmuşum
Gazele dönmüş, bahara ermeden solmuşum
Hayatın gizeminde, hayallerle yorulmuşum
Yalnızca canana erişmek içindi var oluşum
Terbiyesiz dedin, kurşun sözlerinle öldürdün beni

10,12,2003